Red Light Jazz is een meerdaags jazzfestival in en rondom het wallengebied in Amsterdam. Het is vooral de spannende locatie, het internationaal vermaarde en roemruchte Red Light District in de oude binnenstad van Amsterdam, dat dit festival zo uniek maakt in de wereld. Ook dit jaar zijn er weer concerten in De Waalse Kerk, met op vrijdagavond 7 juni een optreden van Hermine Deurloo & Mike Boddé getiteld ‘Jazz van de lage landen’.

Gefascineerd door de klank van de chromatische mondharmonica verruilde Hermine Deurloo haar altsaxofoon voor dit kleine instrument. En met succes. Inmiddels speelt zij zowel met artiesten als Steve Gadd en Rembrandt Frerichs als met het Jazz Orkest van het Concertgebouw en het Metropole Orkest. Zelfs als u haar naam nog niet kent, kent u haar geluid uit een reclame: Hermine geeft de bekende rookworst net dat beetje extra pit.

Sinds 2015 treedt zij regelmatig op met pianist Mike Boddé. Keer op keer weet deze tovenaar moeiteloos allerlei verschillende muziekstijlen met elkaar te combineren. Met hun programma ‘Jazz uit de Lage Landen’ speelt het duo muziek van onder andere Toots Thielemans, Rogier van Otterloo en Jacques Brel. Het optreden wordt door Mike versierd met grappige en wetenswaardige anekdoten.

Hermine Deurloo won in 2018 de Bernie Bray Harmonica Player of the Year Award, een prestigieuze prijs die Toots Thielemans en Stevie Wonder eerder hebben gewonnen.

Mike Boddé werd landelijk bekend vanwege zijn tv-optredens, onder meer in Kopspijkers.

Een concert bijwonen van de Japans-Amsterdamse concertpianiste Atzko Kohashi en de Surinaams-Utrechtse zangeres en tweevoudig Edison winnares Denise Jannah is een bijzondere belevenis. Twee topmusici die volledig opgaan in hun grootste passie: muziek.

Tijdens hun concerten brengen deze twee gelauwerde Ladies of Jazz hun repertoire met een intense en pure chemie.

In 2017 verscheen het album Lost & Found op vinyl. De plaat met live opgenomen werk van het duo, werd in binnen- en buitenland uitstekend ontvangen.

De songs van Kohashi en Jannah variëren van intens en verstild naar luchtig en speels, en zijn nooit voorspelbaar. Zo houden ze hun publiek tijdens hun optredens gevangen in een bijkans magische sfeer.

Gitarist en componist Niels Brouwer en zangeres en tekstschrijfster Monica Akihary, winnares van de Boy Edgar Prijs 2023, de belangrijkste Nederlandse prijs voor jazz en geïmproviseerde muziek, vormen sinds 1997 een duo onder de naam BOI AKIH.

Grenzeloze nieuwsgierigheid drijft BOI AKIH al meer dan twintig jaar naar telkens nieuwe experimenten en ontdekkingen. Startende vanuit gitaar en stem werkt BOI AKIH aan opwindend en grensverleggend repertoire waarin de gelaagdheid van verschillende muzikale tradities naar voren komt. In de voortdurende wisselwerking tussen de muzikanten en de bronnen waar zij uit putten ontstaat hun unieke eigen geluid, dat tegelijk onconventioneel en toegankelijk is, telkens weer verrassend nieuw en toch volkomen herkenbaar BOI AKIH.

In de muzikale projecten van BOI AKIH resulteren die diepe, persoonlijke muzikale verkenningen in een harmonieus samenvloeien van schijnbaar onverenigbare klanken, ritmes en tonaliteiten. De warme en soepele stem van Akihary en het gitaarspel van Brouwer bieden het publiek een doorkijkje naar een wereld vol emotie en kleur.

Een concert van BOI AKIH is een geweldige ervaring. De stem van Akihary is uitzonderlijk genuanceerd. Met haar trefzekere timing, toon en charismatische persoonlijkheid raakt ze de luisteraar onmiddellijk in het hart, net zoals de abstracte passages van Brouwer overal warm klinken.

De Jury van de Boy Edgarprijs schreef over Monica Akihary: ‘De winnaar van de Boy Edgarprijs 2023 is een bezield verbinder en verhalenverteller. De jury ziet in haar een improvisator pur sang en een zangeres die haar machtige stem als een instrument inzet en daarbij een ongekend breed palet aan klankkleuren laat horen. Monica Akihary is een musicus die al jaren gestaag bouwt aan een opwindend oeuvre en daarin optrekt met vele muzikale partners. Ze zoekt actief het avontuur op en stopt niet daar waar het schuurt. Met een eigen koers die ze steeds verlegt, verrast ze musici en publiek.’